salamat.
muntik na kong sumuko, sa patalim na nakatutok, sa dilim na nakabalot sa isipan ko… sa pakiramdam na para akong kinidnap, inilagay sa sako, itinapon sa estero…
sa mga kaibigan kong di nagsasawa sa kadramahan ko sa buhay, sa katangahan ko sa pag-ibig, sa pagiging abnormal ko minsan madalas… cguro masyado kayong maliligalig nung nasa langit kayo kaya kayo ang itinapon dito sa lupa para maging friends ko…
[special greetings to The Banker, Mr. Mura ng Caloocan[a.k.a. The Wall Smasher], yun-babaeng-kamuka-ng-ex-ko, and to Binibining Pegasus 2008 ]
sinagip nyo ako sa isang NAPAKALAKING pagkakamali.
***
lalo na sayo, Bossing, salamat at ngayon medyo natututo na kong magbasa ng mga signals mo… pasensya na rin po kasi madalas kapag medyo nae-excite ako, nakakalimot ako… sorry po, minsan lang kasi ito mangyari eh… sa takot ko lang na bawiin mo pa to, umasa kayong susubukan kong maging good boy, katulad ng dati …
[naks]
***
and last, but not the least, sa anghel na armado ng laser sword at lip sheener, salamat ng marami… salamat sa pag-asang binigay mo sa kin… sorry na rin kung minsan bigla na lang akong natatahimik, lalo na kung tayo lang ang magkasama… yun lang talaga ang epekto sa kin kapag nakatira ako ng shabu kasama ko yun babaeng mahal ko… parang nila-liposuction ang isip ko, parang naba-vaccuum, nababablanko… parang nire-rebond, nagiging papaya payapa at walang buhaghag ang isipan ko… at pagpasensyahan mo talaga ako, talagang medyo tatanga-tanga ako pagdating sa pag-ibig…
***
pero simula pa lang ito… at sa paglipas ng mga susunod na araw ay dun ko pa lang talaga maipapakita kung gano ko talaga sya kamahal… lalo na kapag dinukot na ako ng mga leon para dalin sa isang malalim na hukay sa lupa, kung saan mangangamoy chicken curry ang kilikili ko…
pero higit sa lahat, mukang marami pang magdaraan bago ko makuha ang sagot mula sa kanya… at mukang medyo matagal pa bago kami magkasama ulit… pero as of 10am today, i don’t care…
basta marinig ko lang ang boses mo, makita ang pictures mo, malaman na masaya ka… kahit malayo ako… kahit hindi tayo “tayo”… walang nang pinagkaiba sa kin…
isinugal ko na ang puso ko eh… no retreat, no surrender… no return, no exchange… mahal na kita eh, may magagawa pa ba ako?
vanilla 